بعد از سالها

کرده از دور ریختن عقایدی که به من تلقین شده

ارامش مخصوصی در خودم احساس می کنم

تنها چیزی که از من دلجویی می کند امید نیستی

پس از مرگ است .فکر زندگی دوباره مرا

می ترساند و خسته می کند . من هنوز به این

دنیایی که در ان زندگی می کنم انس نگرفته ام

دنیای دیگر به چه درد من می خورد؟؟؟